Młodziejowski Stanisław h. Starykoń (XV/XVI w.), starosta generalny krakowski, kasztelan radomski, potem sądecki. Pochodził z możnej małopolskiej rodziny Szafrańców, z jej bocznej linii, która dziedziczyła na Młodziejowicach i pisała się z tej miejscowości. Był synem Stanisława z Młodziejowic (zm. ok. 1475), podstarościego krakowskiego 1431, i Katarzyny ze Szczytnik. Był dziedzicem Młodziejowic, Pielgrzymowic, Bolenia, Łękawy i części Łuczyc w pow. proszowskim; w ziemi sandomierskiej miał Czyżowice. Pełnoletni (i sprawny) w r. 1475, w lutym t. r. występował w sprawach majątkowych wspólnie z ojcem, w maju t. r. – już samodzielnie.
W r. 1490 poręczył, wspólnie z woj. bełskim Mikołajem Stadnickim, pożyczkę w wysokości 3 800 fl. węgierskich zaciągniętą przez króla Kazimierza Jagiellończyka i królewicza Jana Olbrachta. Dn. 2 III 1493 został wyznaczony na poborcę czopowego w ziemi krakowskiej. Dn. 18 V 1495 objął, wraz z Mikołajem Kamienieckim, urząd starosty generalnego krakowskiego. Sprawowali oni ten urząd nierozdzielnie przez 10 miesięcy, do 9 III 1496, później na starostwie pozostał sam Kamieniecki, a M. przeszedł prawdopodobnie do służby na dworze królewskim. Dn. 26 V 1496 został ochmistrzem dworu królowej Elżbiety Rakuszanki i był nim do 15 V 1500, przez ostatni rok już jako kasztelan radomski (z tym tytułem występuje 10 VI 1499). Zasiadał jako asesor na sądach nadwornych w Krakowie 4 IX 1499. Uczestniczył w sejmie piotrkowskim 1501 r. i brał udział w odnowieniu przez panów rady koronnej z posłami w. ks. lit. Aleksandra i sejmu litewskiego umowy w sprawie unii z Litwą. Należał M. do grona tych osób, które pragnął pozyskać Zygmunt Jagiellończyk przygotowując sobie drogę do korony polskiej. Dn. 14 III 1502 został, właśnie za wstawiennictwem Zygmunta, zwolniony z udziału w wyprawach wojennych z powodu podeszłego wieku. Utrzymywał bliskie kontakty ze swoimi krewniakami Szafrańcami z Pieskowej Skały: kasztelanem wiślickim Piotrem, który 9 II 1504 wyznaczył go na jednego z egzekutorów swojego testamentu, i Stanisławem – późniejszym kasztelanem sądeckim. Brał udział w sejmie radomskim 1505 r. i w sejmie koronacyjnym Zygmunta I w Krakowie (1507), był asesorem odbywanych wówczas sądów nadwornych. U króla miał spore względy. Rychło też został posunięty na kasztelanię sądecką: między 14 V 1507 a 23 VIII 1509, kiedy to zwolnił go król ponownie od uczestnictwa w wyprawie wojennej. M. zmarł po 17 XI 1512, gdyż tego dnia jego następca na kasztelanii sądeckiej – Jan Bochotnicki – występuje jeszcze jako kasztelan małogoski. Nie żył 17 X 1515.
M. był żonaty dwukrotnie: z Felicją Jordanówną z Zakliczyna, a następnie z Katarzyną Minocką. Pozostawił (najpewniej z pierwszego małżeństwa) córkę Annę, żonę Mikołaja Grodowskiego, i syna Andrzeja, który zmarł (nie żył już w r. 1539) bezpotomnie. Dobra M-ego przeszły w l. 1528–39 na mocy cesji wdowy i syna Andrzeja do rodziny Minockich. Siostra M-ego, Katarzyna, była żoną Jana Balińskiego. W r. 1518 jakiś Jan Młodziejowski (przybyły z Czech) podjął starania o udowodnienie, iż jest rodzonym bratem M-ego.
Dworzaczek, Genealogia; Fedorowicz, Dostojnicy i urzędnicy; – Nowogrodzki S., Rządy Zygmunta Jagiellończyka na Śląsku i w Łużycach, Kr. 1937; – Akta Aleksandra; Akta unii Polski z Litwą; Cod. epist. saec. XV; Cod. Univ. Crac., III 313; Corpus Iuris Polonici, III; Kod. m. Kr., I 228; Materiały archiwalne, wyd. A. Prochaska, Lw. 1890 nr 224; Matricularum summ., I–IV; Starod. Prawa Pol. Pomn., II nr 4130, 4134, 4167, 4205, 4444–5, 4448, 4456, s. 902, 932, VI s. 18–19; Teki Pawińskiego, I; – Arch. Państw. w Kr.: Terr. Crac. t. 28 s. 29, 30, 126, 170, 172, t. 111 s. 882, t. 113 s. 760, t. 190 s. 195.
Halina Kowalska